چند تا نشونه از آدمایی که بیش از حد خودشون رو خرج بقیه میکنن رو پیدا کن و یاد بگیر چطور این عادت رو ترک کنی. واسه اینکه بیش از حد به دیگران بدی، باید این ویژگی رو تو بچگی یاد گرفته باشی. این رفتار، مخصوصا وقتی آدم‌های نیازمند اطراف آدم هستن، به صورت خودکار ظاهر میشه. آدمایی که خیلی به بقیه میدن، معمولا از خودشون خوب مراقبت نمی‌کنن و ممکنه احساس کم‌ارزشی کنن.
برای اینکه بدونی چطور به اندازه به بقیه خدمت کنی، باید یاد بگیری از خودت سوال‌هایی بپرسی که بفهمی کی و چقدر باید به دیگران کمک کنی. ما می‌تونیم افرادی رو که خیلی به دیگران سرویس میدن رو، راحت تشخیص بدیم. این افراد خودشون رو خسته میکنن تا به بقیه برسن، اما خیلی کم مورد تشکر و قدردانی واقع می‌شن. این رفتار تبدیل میشه یه الگوی اجباری و یک‌طرفه . علاوه بر مراقبت بیش از حد از دیگران، ویژگی‌های دیگه هم وجود داره که با این رفتار همراه هست. من تو چهل سال کار بالینی، هفت تا از این ویژگی‌ها رو شناسایی کردم.
این آدم‌ها به نظر بقیه چطور میان؟
وقتی این آدم‌ها مدام به بقیه کمک میکنن، ممکنه خودشون رو خیلی مهم و با ارزش ببینن. این نشون می‌ده که شخصیتشون خیلی وابسته به این کاره که چقدر برای دیگران با ارزش و بدرد بخورن.
نمی‌خوان محتاج کسی باشن
آدم‌هایی که بیش از حد به بقیه میدن، دوست ندارن که بقیه براشون کاری کنن یا به اصطلاح منت کسی رو سرشون باشه. خیلی از این افراد وقتی بقیه می‌خوان بهشون کمک کنن، احساس ناراحتی میکنن. چون فکر میکنن این نشون می‌ده که اونا ضعیف و ناتوان هستن.
خودشون رو دست کم می‌گیرن
این افراد وقتی به دیگران کمک میکنن، احساس خوبی دارن و اعتماد به نفسشون بالا می‌ره. ولی وقتی نمی‌تونن به اندازه کافی کمک کنن یا وقتی خودشون به کمک نیاز دارن، اعتماد به نفسشون پایین میاد. اونا فکر میکنن که کمک کردن وظیفه شونه و نباید از دیگران کمک بگیرن.
دیگران رو مهم‌تر از خودشون می‌دونن
تو جلسات مشاوره، دیدم که خیلی از آدم‌هایی که بیش از حد به دیگران میدن، دیگران رو خیلی مهم‌تر از خودشون می‌بینن. اونا نیازها و خواسته‌های دیگران رو مهم‌تر از خودشون می‌دونن. به همین دلیل هم همیشه دیگران رو اولویت قرار میدن.
دنبال رابطه‌های بی‌تفاوتن
این افراد از قدردانی و تشکر خوششون نمی‌آد. به همین دلیل، دنبال رابطه‌هایی هستن که توشون کسی ازشون تشکر نمی‌کنه و حتی ممکنه نادیده گرفته بشن.
تو رابطه‌های خراب می‌مونن
خیلی از این افراد حتی وقتی یه رابطه به بن‌بست رسیده، بازم بهش ادامه میدن. اونا خیلی مدت طولانی تحمل میکنن و هیچ انتظاری از طرف مقابل ندارن. آدم‌هایی که بیش از حد به دیگران میدن، با وجود اینکه خودشون رو مجبور میکنن این کار رو انجام بدن، نیاز به حمایت عاطفی دارن. اما اونا از اینکه کمک بگیرن خوششون نمی‌آد. این باعث میشه که دچار اضطراب و افسردگی بشن. وقتی سعی میکنن همه کارا رو عالی انجام بدن، مضطرب می‌شن و مدام از خودشون می‌پرسن: «آیا کارم کافی بوده؟ آیا کارم کاملاً بی‌نقص بوده؟»
اگر این افراد نتونن نیازهای دیگران رو برآورده کنن، احساس شکست میکنن و ممکنه افسرده بشن. مثلا اگه فکر کنن کارشون رو خوب انجام ندادن یا همسرشون ازشون انتقاد کرده، ممکنه افسرده بشن. چون احساس می‌کنند که به عنوان یک مراقب خوب عمل نکردن.
چطور از بیش از حد دادن دست برداریم؟
اول از همه باید بفهمیم که این عادت بیش از حد دادن رو از بچگی یاد گرفتیم. وقتی اطرافمون آدم‌های نیازمند هستن، این عادت به صورت خودکار فعال میشه. برای اینکه کمتر به دیگران بدیم، باید از خودمون بپرسیم: «چقدر دادن تو این شرایط و با این آدم منطقیه؟» یا «چه کمکی می‌تونم بکنم که خودم خسته نشم؟» به جای اینکه بپرسیم: «چقدر می‌تونم به این آدم کمک کنم؟»
قبل از اینکه به درخواست دیگران جواب بدیم، یه کم فکر کنیم. یه جواب خوب اینه که بگیم: «باید یه کم فکر کنم. بعداً بهت جواب می‌دم.
دنبال کمک حرفه‌ای باشیم.خیلی وقتها ترس از دست دادن و اضطراب تنها موندن منجر میشه که خودمونو رو خرج بقیه بکنیم و گاها اتفاق میفته که زیادی خرج میکنیم و هیچی برای خودمون نمیمونه. روان‌درمانی می‌تونه بهمون کمک کنه تا این عادت رو ترک کنیم. باید یاد بگیریم که چراغی که به خانه رواست….
